Eg skal ikkje seie så mykje om nybygget til Sogndal hotell, som er ein glasklump klemt oppi Trehestebakken.

Men eg tykkjer eg høyrer samtalen mellom hotelldirektør og arkitekt om skiltinga – som vel ikkje skrik etter trøytte gjester på jakt etter ei seng:

Påske = krimlitteratur. For meg er vel denne likninga sann med alle høgtider og årstider på venstresida, men eg har handla inn nokre knakande gode bøker som eg skal sluke under påskesoli:

«Palmerevyen til nye høgder,» melder Sogn Avis på framsida av papirutgåva, og då veit ein at det er påske.

Déjà vu er i følgje Wikipedia på nynorsk kjensla av å ha opplevd noko tidlegare som ein i røynda opplever for første gong.

Eg beit i det sure eller søte eplet her om dagen, og kjøpte meg ein Samsung Nexus S Android-telefon, og måtte teste ut kor lett/vanskeleg det var å lage min første app.

Eg var i Sogndal i helgi, mykje for å sjå heimestarten i tippeligaen, Sogndal skulle møte Odd-Grenland. Eg tok fly, og det er eg glad for. Det kosta, men ettersom ein kjøpmann frå Sogndal ordna ein gratisbillett til kampen (takkar, kjøpmann!), så vart det ikkje ille.

Robert Crais sin «L. A. Requiem» er i tetgruppa av alle kriminalromanane eg har lese. David Baldacci, ein annan favoritt, seier det same på bokomslaget – og eg nikkar.